Ik kom moe van mijn werk. Eten koken, de kinderen aandacht geven, naar manlief ’s verhaal luisteren, tassen klaar maken voor de dag erna, oh ja het huis is ook ontploft… En dan hangt er ineens zo’n drama draak aan je been omdat de andere draak haar een schop heeft verkocht … Zucht.
Ken je dat, dat je zielsveel van je kind houdt, maar hem/haar soms ook wel achter het behang kunt plakken! Ik heb 2 van die heerlijke boeven rondlopen. Een dochter van bijna 7 en een zoon van 4. Beide hebben ze hun eigen heerlijke karakter en interesses. Maar soms veranderen ze in 2 draken waarin ik dat lieve zachte meisje of ondernemende en nieuwsgierige jongetje niet meer herken. Nu ben ik kinder- en jeugdtherapeut, dus gaat er direct zo’n stemmetje draaien met tips die ik de ouders bij mij in de praktijk altijd geef. Dat werkt als ik zelf in de rust ben, op mijn vrije dag of luie zondag bijvoorbeeld. Maar op een of andere manier veranderen ze altijd in een dreinende draak, een ongeduldige draak, een claimende draak of een treiter draak op het moment dat ik moe uit mijn werk kom. Eten koken, de kinderen aandacht geven, naar manlief ’s verhaal luisteren, tassen klaar maken voor de dag erna, oh ja het huis is ook ontploft…
En dan hangt er ineens zo’n drama draak aan je been omdat de andere draak haar een schop heeft verkocht omdat ze de afstandsbediening afpakte… Zucht.
Wij hebben inmiddels de draken taal als vaste taal in huis geïntroduceerd, om zo de kinderen (en onszelf stiekem ook) alert te maken op ons gedrag. Ik benoem daarbij dus ook naar de kinderen dat ik een draak zie bij ze. We kwamen samen tot de conclusie we geregeld last hebben van onze draken, dus hebben we als gezin afgesproken dat we niet spelen met draken. Ofwel, we gaan niet in op het gedrag van de ander als deze in de draak zit. Ik benoem hierbij naar de kinderen dat ik een draak zie en dat ze de keus hebben om de draak vast te houden of hem los te laten. Houden ze hem vast, dan mogen ze even naar de voordeurmat, onze afkoelplek. Wanneer 1 van mijn kinderen voelt dat ze de draak weer los kunnen laten, ofwel terug kunnen naar hun rustige zelf, dan mogen ze weer terugkomen. Hierdoor voelen ze dat ze een keus hebben, maar wordt het “draken gedrag” niet geaccepteerd.
Het is inmiddels, zelfs als ik uit werk kom, een stuk rustiger en gezelliger in huis. Gevolg is alleen wel dat ik soms ook een spiegel voor krijg om mijn eigen draak los te laten en daarmee netjes even op de mat ga afkoelen 😉.
***
Melody Pippel is moeder van twee kinderen en kind- en jeugdtherapeut in Lelystad. In haar praktijk kunnen kinderen terecht met onder andere laag zelfvertrouwen, angsten, slaap- en zindelijkheidsproblemen, hooggevoeligheid en emotionele problemen. Meer lezen? Kijk op haar website praktijkinfini.nl.
